Het boek “De edele kunst van not giving a f*ck” heb ik uitgelezen aan het strand van Egmond aan Zee vorige zomer. Serieus en tegelijkertijd grappig. Genoeg reden dus om een samenvatting te geven.
Mark Manson
De auteur van het boek is een Amerikaanse populaire blogger. Met name zijn humor en zelfspot kan ik erg waarderen. Hij is tegendraads en provocerend en zet zich daarbij af tegen zelfhulp adviezen waarbij het gaat om jezelf steeds willen verbeteren. Hij stelt dat je daar alleen maar ongelukkiger van wordt, want als je jezelf continue bezighoudt met verbetering, benadruk je immers automatisch dat er sprake is van een tekortkoming.
Het verlangen naar positievere ervaringen is in wezen een negatieve ervaring. Terwijl daarentegen de acceptatie van een negatieve ervaring in feite juist een positieve ervaring is.
In plaats van het hele boek te bespreken haal ik er twee interessante thema’s uit: “Het verschil tussen verantwoordelijk zijn en de oorzaak zijn” en “Welke problemen wil je oplossen”. Die laatste vraag gaat erom waar je een f*ck om geeft, want het is zeker niet Manson’s advies om nergens om te geven.
Het verschil tussen verantwoordelijk zijn en de oorzaak zijn (responsibility/fault fallacy).
We zijn verantwoordelijk voor ervaringen die niet onze eigen schuld zijn. Altijd. Dat is het leven. Er is een groot verschil tussen iemand de schuld geven van je situatie en die persoon verantwoordelijk achten. Allerlei mensen kunnen de oorzaak zijn van je misère maar niemand anders dan jij zelf bent verantwoordelijk voor je situatie. Jij kiest hoe je de dingen ziet, hoe je er over oordeelt, wat je er van vindt, hoe je erop reageert.
Om dit goed te begrijpen is het volgende onderscheid verhelderend:
De oorzaak ligt in het verleden. Verantwoordelijkheid nemen heeft met de toekomst te maken.
Welke problemen wil je oplossen?
Van problemen oplossen worden we gelukkig. Ergens geen f*ck om geven, betekent geen onverschilligheid, maar selectiever zijn in waarover je druk maakt. Welke problemen jij kiest hangt af van jouw waarden en normen. Goede waarden volgens Mark zijn o.a. eerlijkheid, nieuwsgierigheid, voor anderen opkomen, en deze brengen ons verder dan vluchtige waarden zoals genot, positiviteit en materieel succes. Als je ervoor kiest om voortaan andere problemen te gaan oplossen, dan heb je nieuwe waarden of normen nodig. Bij zo’n nieuwe keuze kun je de volgende gevoelens tegenkomen:
- Met een nieuwe waarde of norm ben je niet vertrouwd. Je weet niet precies wat je er mee gaat bereiken terwijl je dat met je oude waarde of norm wel precies wist.
- Als je een waarde of een norm opgeeft die je jaren lang hebt aangehangen, dan voelt dat oncomfortabel. Wat heb je al die jaren gedaan?
- Je leven is gebouwd rond de waarden en normen die je hebt. Je zult bij het wijzigen van die waarden en normen dus ook vrienden verliezen.
Deze “bijwerkingen” zijn er, het is niet anders. Sterker nog: Mark zegt dat dit juist goed is, want onzekerheid is het startpunt van alle vooruitgang en groei.
Conclusie
Alhoewel Mark zich afzet tegen de zelfhulpcultus is zijn boek uiteindelijk net zo goed zo’n zelfhulpboek. Met wijze lessen maar ook normerend. De schrijfstijl vond ik leuk, verfrissend en jeugdig. Daardoor leest het boek makkelijk weg met de opmerking, haal eruit wat bij jou past en voor jou werkt.
Reactie plaatsen
Reacties